دندان اضافه در دهان

دندان اضافه در دهان

دندان اضافه در دهان: علل، انواع و روش‌های درمان

دندان اضافه در دهان یک بیماری دهانی است که با رشد چند دندان اضافه در دهان مشخص می‌شود. اگر فردی بیش از ۲۰ دندان شیری یا بیش از ۳۲ دندان دائمی داشته باشد، دندان‌های اضافه‌شده فراتر از این تعداد، دندان اضافه در دهان محسوب می‌شوند. این دندان‌های اضافه می‌توانند در هر بخش از دهان ظاهر شوند، اما اغلب در دندان‌های جلویی دائمی فک بالا رخ می‌دهند.

در برخی موارد، ممکن است فرد یک یا چند دندان اضافه در دهان داشته باشد که به آن اصطلاحاً سوپرنومری می‌گویند. در بیشتر موارد، بیمار تنها یک دندان اضافه دارد، اما در مواردی ممکن است چندین دندان اضافه در دهان وجود داشته باشد که به آن هایپردنتیا می‌گویند.

با توجه به اینکه دندان اضافه در دهان می‌تواند در رویش طبیعی دندان‌های دیگر تداخل ایجاد کند، نیاز است که این دندان‌ها از دهان خارج شوند.

انواع دندان اضافه در دهان

دندان‌های اضافه در دهان نام‌های مختلفی دارند و بر اساس محل رویش و شکل آن‌ها دسته‌بندی می‌شوند:

مزیودنس: اگر دندان اضافه بین دو دندان جلویی فک بالا قرار گیرد.

پارامولار: اگر دندان اضافه در نزدیکی محل دندان آسیا باشد.

دیستودنس: اگر دندان اضافه پشت دندان عقل باشد.

دندان‌های تکمیلی به دندان‌های اضافه‌ای گفته می‌شود که شبیه به دندان‌های طبیعی هستند، اما اگر دندان اضافه به شکل دندان‌های طبیعی نباشد، به آن دندان ناقص یا رودیمنتاری می‌گویند. دندان‌های ناقص بر اساس شکل به سه دسته تقسیم می‌شوند:

مخروطی شکل: دندان‌های کوچک و دندانه‌ای.

زگیلی شکل یا تابرکولیت: دندان‌هایی که به شکل بشکه هستند و بیشتر از یک نوک دارند.

مولاری فرم: دندان‌هایی که شبیه دندان‌های آسیاب هستند اما به اندازه کافی بزرگ نیستند تا به عنوان دندان‌های مکمل شناخته شوند.

علت به وجود آمدن دندان اضافه در دهان

علت دقیق رشد دندان اضافه در دهان هنوز به طور قطعی مشخص نشده است، اما نقش عوامل ژنتیکی در این موضوع محتمل است. همچنین، این مشکل ممکن است به دلیل نقایص دهانی مانند شکاف لب و کام یا لب شکری به وجود آید. برخی از بیماری‌ها مانند سندرم اهلرز دانلوس و سندرم گاردنر نیز می‌توانند عامل ایجاد این دندان‌های اضافی باشند. معمولاً تا قبل از رشد کامل دندان‌های شیری، حضور دندان اضافه در دهان مشاهده نمی‌شود.

دندان اضافه در دهان در کجا به وجود می‌آید؟

حدود ۹۵٪ از دندان‌های اضافه در فک بالایی رشد می‌کنند، که اغلب بین دو دندان جلویی فک بالا ظاهر می‌شوند. این دندان‌ها ممکن است پشت دندان عقل نیز شکل بگیرند. اگرچه بیشتر دندان‌های اضافه در ناحیه فک رشد می‌کنند، اما برخی موارد در لثه، برجستگی‌های فک بالا، کام نرم، سینوس بالایی، شکاف اسفنوماگزیلاری، حفره بینی و بین اوربیت و مغز نیز مشاهده شده‌اند.

عوارض رشد دندان اضافه در دهان

دندان‌های اضافه در دهان می‌توانند جلوی رشد طبیعی دندان‌های دائمی را بگیرند یا حتی مانع از رویش آن‌ها شوند. این مسئله ممکن است منجر به فاصله‌دار شدن دندان‌ها، شلوغی و نامرتبی دندان‌ها، مشکلات در خوردن غذا و حتی ایجاد کیست‌های دندانی شود که ممکن است به تومور تبدیل شوند.

درمان دندان اضافه در دهان

جلوگیری از رشد دندان‌های اضافه امکان‌پذیر نیست و بهترین روش درمان، کشیدن این دندان‌ها است. در مواردی که دندان اضافه مشکلی ایجاد نمی‌کند، می‌توان از کشیدن آن صرف‌نظر کرد. این کار برای جلوگیری از عوارضی مانند قطع شدن عروق خونی و عصب‌ها، رشد نامناسب و ایجاد مشکلات در سینوس بالا ضروری است.

کشیدن دندان اضافه در دهان

فرایند درمان دندان‌های اضافه شامل کشیدن دندان اضافه یا دندان‌های دیگر توسط دندانپزشک است. در برخی موارد، جراحی دهان و دندان نیز ممکن است ضروری باشد. کشیدن دندان تحت بیهوشی موضعی انجام می‌شود. برای پیشگیری از مشکلات آینده، معاینه توسط یک متخصص ارتودنسی قبل از سن ۷ سالگی توصیه می‌شود.

بهترین متخصص ارتودنسی در شهریار و اطراف

برای دریافت مشاوره و درمان از بهترین متخصص ارتودنسی در کرج، غرب تهران، شهریار، پرند، رباط کریم و اسلامشهر، می‌توانید به مطب دکتر امیرحسین خطیبی، متخصص ارتودنسی و ناهنجاری‌های فک و صورت، مراجعه کنید. دکتر خطیبی با دارا بودن مدرک تخصصی ارتودنسی و بورد تخصصی، آماده ارائه برترین خدمات درمانی در مطب تخصصی خود در شهریار است.